อย่าแก่แล้วแก่เลย..

ชื่อเรื่องก็ย้ำให้ตนเองซะงั้น เฮ้อ...นั่งดูปฏิทินวันนี้ วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน นี่อย่างเข้าเดือนที่ห้าของปีแล้ว ช่างย้ำให้รู้ตัวว่าแก่จัง ฮิฮิ..แต่ก็พยายามทำตัวไม่ให้แก่ ถึงแม้ว่ามันจะยากเหลือเกิน หน้าก็เริ่มดูว่าแก่แล้ว ก็คงปล่อยไปตามโลกหมุนล่ะ จะอะไรมากมาย นี่ชีวิตเราก็ผ่านเกือบค่อนชีวิตคนเลย เร็วเหมือนกัน นั่งเล่นจิกเขียนความรู้สึกเรื่อยเปื่อย เหมือนฝึกมือพิมพ์ดีดจากคอมล่ะ ได้อารมณ์จิกๆๆเขียนไปตามประสา รู้ว่าไม่ได้สาระ แต่ก็อยากจิกเขียน..เฮ้อ..