คืนนี้ก็เป็นอีกคืนหนึ่งที่มีความรู้สึกเหงาๆ คิดถึงบ้าน คิดถึงสิ่งต่างๆ ที่เคยทำ ใช่ว่าใครบังคับ ที่ต้องอยู่ห่างไกลบ้าน เพราะเราเลือกเองที่ต้องมาอยู่แบบนี้ ก็ต้องยอมรับมันล่ะเนาะ แต่ก็ไม่นานแล้วก็จะได้ไปอยู่บ้านไปใช้ชีวิตที่เราต้องการ ได้อยู่ชิดใกล้กับบ้านเกิดของตัวเอง พอแล้วสำหรับประสบการร์ที่นี่ เป็นคนไกลบ้าน ถึงไม่นานนัก แต่ถือว่านานโขเชียว สำหรับในความรู้สึกตนเอง
ใช่ไหม ..เวลาเราอยู่คนเดียวนี่ ความคิดนั้นจะอยู่เหนือความรู้สึกเราจริง คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ต้องพยายามอย่างแรงที่ต้องดึงความคิดให้อยู่ใต้ความรู้สึก ความคิดคือเหงา ๆ โดดเดี่ยว..ก็พาลให้ความรู้สึกมันยิ่งเหงาเข้าไปใหญ่
เหมือนตอนนี้ อิอิ เหงาจัง..สงสารตัวเองจังเลย แต่ก็ช่างมันเถอะ....โตแระ.. เพราะเราเลือกเองไง
บางทีก็เบื่อนะ สำหรับการรอคอย รอคอยอะไรสักอย่างหนึ่ง ..เฮ้อ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น